اجرت المثل چگونه محاسبه می شود؟
از جمله حقوق مالی که در فقه و حقوق ایران برای زوجه بـه رسـمیت شـناخته شـده، اجرت المثل کارهای زوجه است، مطابق قانون ، زوجـه در هـر زمـانی اسـتحقاق دریافـت اجرت المثل کارهایی را که خارج از وظایف شرعیش و به دستور زوج انجـام داده اسـت دارد؛ در حقیقت اجرت المثل یکی از این حقوق ویژه ایست در که شرع و قانون برای زنان در نظر گرفته شده است یعنی اگر زن در طول زندگی مشترک و در خانه همسر خود، کاری انجام دهد که موظف به انجام آن نیست، مستحق پاداشی است که به آن اجرت‌المثل گفته می‌شود.
البته دریافت این وجه مشروط بر این است که این امور را با قصد تبرع انجام نداده باشد و عرف نیـز بـرای آنهـا اجرت در نظر گرفته باشد. در این راستا باید به خاطر داشت که دستور زوج و قصد تبرع باید در دادگـاه احـراز شـود.
به طور کلی اجرت المثل در صورت جمع شدن شرایط ذیل در رابطه با استیفای از عمـل غیر ثابت می شود :
– وجود امر به انجام دادن عمل (که طبق نظر بعضی از حقوقدانان مراد از امر خواست است)
– نبود عقد
– عدم قصد تبرع از سوی عامل
– عرفاً یا در نزد اهل خبره برای عمل انجام گرفته اجرتی وجود داشته باشد یا عامل عادتاً مهیای آن عمل باشد
برای پاسخ به این پرسش که اجرت المثل چگونه محاسبه می شود نیز باید بیان داشت شـرایط خاصـی برای میزان دقیق اجرت المثل وجود ندارد ، بلکه اجرت المثل همچون سایر دیون اسـت و ماننـد آنهـا بـه وسـیله ی دادگاه مورد محاسبه قرار خواهد گرفت ، مگر اینکه شرط خاصی میان زوجین ضمن عقد لازمی مقرر شده باشد که در اینصورت طبق همان شرط، اجرت المثل محاسبه خواهد شد یا اینکـه زوجین در رابطه با اجرت المثل و میزان آن با یکدیگر صلح کنند.
